Nikita van Taarling, Tactus

Wie wil praten over zijn drugsgebruik, of over het drugsgebruik van een kind, moet vaak duizend angsten overwinnen. Gesprekken worden vaak uitgesteld. Ondertussen worden de problemen alleen maar groter. Nikita van Taarling maakt praten over drugs gemakkelijk. Wie met haar praat merkt dat praten minder moeilijk is dan gedacht en dat er met praten ook echt iets opgelost kan worden.

Praten lastig?

Er zijn genoeg redenen te bedenken om niet te praten over het alcohol- of drugsgebruik van je kind: schaamte, het gevoel van falen over je jouw manier van opvoeden, de angst voor een stigma, uitsluiting uit de vriendengroep, misschien gaan klanten jouw bedrijf mijden, je kind wordt misschien boos als hij merkt dat je er met anderen over praat, voor je het weet zit je met politie en hulpverlening aan tafel en misschien gaat het uit zichzelf weer over. Wie de risico’s van langdurige verslaving kent, weet dat al deze redenen in het niet vallen bij de vaak heftige en ook hardnekkige gevolgen van verslaving. Praten is echt nodig en helpt ook. Tactus heeft mensen in dienst die zo’n eerste gesprek kunnen voeren. In de gemeente Nunspeet is dat Nikita van Taarling.

Je kan overal afspreken

Nikita maakt het mensen zo gemakkelijk mogelijk. “Je kan overal met mij afspreken. Het mag in onze vestiging in Harderwijk, maar ook bij de mensen thuis, soms maak ik een wandeling in het bos. Mensen kunnen mij bellen op mijn mobiele nummer, maar ook via het algemene nummer van Tactus, dan worden ze doorverbonden en dan krijg ik hun nummer niet te zien. Bellers blijven dan echt anoniem. Na dat eerste gesprek bekijken we samen of we nog een gesprek willen. De gesprekken worden niet geregistreerd en zijn gratis.”

Doorzetten

Wie in gesprek gaat met Nikita ontmoet een aandachtige en gedreven vrouw. “Ik heb in mijn leven zelf het nodige meegemaakt en heb daar ook hulp bij gehad. Ik heb daarbij gemerkt dat doorzetten heel belangrijk is. Je doet soms vijf stappen vooruit en dan weer twee achteruit. De eerste keer dat ik merkte dat ik stappen achteruitzette, was ik heel erg teleurgesteld. Je denkt dan dat het je nooit gaat lukken. Inmiddels weet ik dat dat erbij hoort. Mensen die een probleem onder de knie lijken te hebben vallen zo nu en dan terug in oude fouten. Je moet dan weer opkrabbelen, moed verzamelen en het opnieuw proberen. Die eigen ervaring breng ik nu over op de mensen die ik in mijn werk spreek en ook daar geef ik niet op. Als het via A niet werkt, probeer ik B en als dat niet werkt C of D.

Daarbij is ieder mens anders, dus iedereen heeft ook zijn of haar eigen weg te gaan en vindt op zijn of haar eigen moment een oplossing die past bij de eigen situatie.”

Wie weten er allemaal van?

Mensen moeten erop kunnen vertrouwen dat ze een gesprek kunnen voeren met Nikita zonder dat anderen daarvan afweten. “Ik spreek soms jongeren die niet willen dat ik hun ouders vertel wat er aan de hand is. Dan gaan we samen aan de slag. Vaak kunnen we in een paar gesprekken flinke stappen maken. Soms zijn de problemen zo groot dat er toch verdere behandeling nodig is. Dan bespreek ik samen met de jongere hoe we met de ouders in gesprek gaan.”

“Ouders willen soms met me praten zonder dat hun kind dat weet. Dan gaan we in gesprek. Soms is er hulp nodig, soms kunnen ouders het met een paar gesprekken verder zelf wel oplossen. Een oudercursus van Tactus kan ook echt helpen. Alleen al het delen van de ervaringen met anderen is vaak al een grote opluchting. Ouders leren daar wat werkt en wat niet werkt in het bespreken van alcohol- en drugsgebruik met hun kinderen.”

Trots en blijdschap komen achteraf.

Naast mensen die zichzelf melden, komen er ook meldingen binnen via Halt of via ouders. Niet iedere jongere is meteen blij als hij of zij met Nikita in gesprek gaat. Maar dat kan veranderen: ‘Ik werd eens gebeld door een vader die zich ernstig zorgen maakte over het drugsgebruik van zijn zoon. In mijn eerste gesprek met zijn zoon vertelde die mij dat er niks aan de hand was. Uiteindelijk liep het toch uit op een behandeling, daar was hij heel boos over. Een jaar later belde die jongeman mij op. Hij was heel blij dat het nu heel goed met hem ging. Hij vertelde dat hij was blij dat ik hem een schop onder zijn kont had gegeven. We hebben meer dan anderhalf uur aan de telefoon gezeten, waarin hij vertelde wat voor grote stappen hij had gezet in het afgelopen jaar. Ik was heel blij om te horen dat hen nu zo goed met hem ging. Het feit dat hij de moeite nam om mij hiervoor te bellen, maakte me nog eens extra vrolijk.”

Drugs in Nunspeet?

“Alcohol wordt al heel lang gebruikt door jongeren in Nunspeet. Maar ook drugsgebruik lijkt onder jongeren in Nunspeet steeds normaler te worden. We hebben hierover al gesprekken gehad met verschillende organisaties in Nunspeet. Anderen zien ook dat er iets gedaan moet worden. We zijn samen met hen in een projectgroep in de gemeente Nunspeet aan de slag gegaan om het drugsgebruik terug te dringen. ”

Ga naar de inhoud